Vannacht werd Tara naar de dagboekkamer geroepen, nadat zij een kaart van haar vriend had gekregen. Het eerste wat Big Brother vraagt is wat er precies op het kaartje staat. “Dat gaat jullie niets aan,” antwoordt Tara vastbesloten. Wel wil ze kwijt dat het een kaartje met een persoonlijke boodschap is, waar ze kracht uit kan putten. “Ik vind het niet eens erg meer om naar huis te gaan.” Quasi-nonchalant kijkt zij de camera in. “Ik had het er donderdag wel moeilijk mee toen ik hoorde dat ik genomineerd was. Maar je moet eerst over de grens van donderdag heen.”
Dan neemt het gesprek een andere wending. Tara probeert serieus argumenten te vinden voor haar vertrek. “Eerst had ik moeite met het idee dat ik misschien als eerste naar huis ga. Maar nu ga ik er gewoon vanuit dat ik het ben die vertrekt. Dan komt het ook niet zo hard aan. Bovendien wachten er mensen op mij die van mij houden.” Zou het dan toch Tara zijn die het Big Brother huis verlaat? Na het verlaten van de dagboekkamer, sluit Tara zich aan bij de rest van de bewoners. Zij hebben besloten om er een creatieve avond van te maken. Er worden o.a. ballonnen geblazen. De snelste krijgt een chocolaatje. Maurice blijkt de grootste longen te hebben. Om het allemaal nog bonter te maken wordt er ook nog even touwtje gesprongen. Deze keer wint Martin. Hij besluit zijn chocolaatje te delen met de rest van de bewoners.
Wat een zorgzaamheid, zo in de late uurtjes. Eenmaal binnen krijgt Sabine een creatieve inval. “Laten we de tafel volkalken”, zegt de diva van het huis. Artistieke uitingen verschijnen op het houtwerk. Hier kan zelfs Mondriaan nog het één en ander van opsteken. “Laten we de schutting ook volkalken!”, klinkt het dan uit meerdere kelen tegelijk. De bewoners spoeden zich naar buiten. Al snel ontstaat er een wirwar aan muurschilderingen. “Dit is echt geweldig,” schreeuwt Martin enthousiast. De namen van de verschillende bewoners worden kamerbreed over de schutting geschreven. Dan steken sentimenten de kop op. Persoonlijke teksten als “Ik mis jullie” en “Ik hou van jullie”, verschijnen op de schutting. Zijn dit de eerste tekenen van heimwee of van weemoed? Voor er ontbeten wordt, hebben de heren in de slaapkamer een woordenwisseling over Bart. Hij zit bij de psycholoog en is daarna gaan douchen. Omdat niemand een horloge heeft, zijn de bewoners danig van slag. Martin zit er een uur en twintig minuten te vroeg naast, Maurice denkt dat het maar liefst twee uur en twintig minuten later is dan de werkelijke tijd. Vast staat in ieder geval, dat iedereen vandaag rijkelijk laat uit bed komt. Zelfs de haan lijkt het er van te nemen. Die zit nog steeds op stok. Na Bart besluit iedereen om ook naar de psycholoog te gaan. Waarschijnlijk moet toch iedereen zijn hart luchten. Alom enthousiame over de sessie. “Je kunt gewoon praten en hij bepaalt wel of het goed is”, zegt Ruud. Willem krijgt straf in de dagboekkamer.
Hij is te vrij van mening en onderschat de impact van zijn opmerkingen. Hij moet voortaan beter uitkijken wat hij zegt. Het beeld dat de mannen van Bart hebben is bepaald niet mals. Ruud houdt het er maar op dat hij zoekende is omdat hij nog zo jong is. Zou het iets met de liefde te maken hebben? Ook Tara wordt genadeloos gefileerd door het viertal. “Ze zegt dat ze met haar vriend de koffer in duikt, dat kun je hier toch niet doen”, is de conclusie. “Die Tara begrijpt er helemaal niets van”, vindt Ruud. “Ze wil de hele dag lol maken, maar dat houd je geen honderd dagen vol. En bovendien is ze wel heel erg stil voor iemand die lol wil maken.” Maurice noemt de dingen liever bij hun naam: honderd dagen lol maken kan volgens hem toch niet. “Dat is toneelspelen”, vindt hij. “Je kunt alles beter recht voor z’n raap zeggen, in plaats van achter iemands rug om.” Martin kijkt bedenkelijk. Wat zou er door zijn hoofd spoken? Dan komt Tara binnen. Zelfs Ruud reageert koeltjes. Voor Tara zit er blijkbaar nog maar één ding op: If you can’t beat them, join them. Dit lijkt ze ook meteen te doen. Als een kameleon voegt ze zich bij de rest en neemt deel aan het gesprek. De anderen zijn in de weer om aan de weekopdracht te werken. Zij schrijven kaartjes met teksten erop. In de andere kamer wordt naar hartelust gekaart. Als deze mensen in Las Vegas zo bezig waren, dan waren ze of volledig bankroet of miljonair. Sabine, Martin en Bart zitten weer dicht bij elkaar. Ontstaat er rivaliteit tussen de twee heren?
De bewoners maken zich enigszins zorgen over de hoeveelheid eten die nog in het huis aanwezig is. Ze hebben zich vorige week blijkbaar niet goed gerealiseerd dat de voorrraad die ze hebben gekregen echt voor de hele week is. Iets voor vieren betreedt Bianca de dagboekkamer. “Mogen we de vis uit de vriezer halen want we hebben niks meer op het brood?” Big Brother moet hier even over nadenken, maar is streng, doch rechtvaardig. Het eten is voor de hele week en dat is altijd bekend geweest. Geen vis dus. Aan het eind van de middag krijgt Ruud weer kriebel in z’n vingers. Dit keer wordt Martin over de keukentafel gedrappeerd, en masseur Ruud kan weer aan het werk. “Het is toch m’n werk, en je moet een beetje in beweging blijven.” Dan verdwijnt hij in de dagboekkamer om een oproep te doen. Door het masseren dacht hij aan z’n werk bij de dames-wielrenners, en voelde de acute drang om zijn frustratie uit te spreken over het feit dat het dameswielrennen in de media niet voldoende onder de aandacht gebracht wordt. Ook geeft Ruud te kennen dat hij het ontzettend naar z’n zin heeft in het Big Brother-huis. Hij heeft wel het idee dat Tara het op het moment moeilijk heeft. “Ze is nog zo jong en ze mist haar vriend. Ze heeft onze steun nodig.
Ik heb d’r net al een knuffeltje gegeven want het ging niet helemaal lekker.” Big Brother maakt zich nu toch ook wel een beetje zorgen om Tara en roept haar in de dagboekkamer. Als ze hoort dat Ruud over haar heeft gesproken, is ze even helemaal van de kaart. “Ik wil er niet over praten”. Maar toch spreekt ze Ruud er wel op aan. “Wat heb jij allemaal gezegd? Ik wil niet dat jullie over me praten”. Dikke tranen biggelen over haar wangen. “Het komt door de nominatie,” zegt ze. “Omdat nu ineens de mogelijkheid bestaat dat ik naar huis ga, mis ik m’n vriendje meer. Aan de andere kant is het zo dat als ik blijf, dat gevoel weer veel minder zal worden.” Ook Martin laat in de dagboekkamer weten nog niet naar huis te willen. “Ik zou het echt niet leuk vinden als ik morgen wegmoet. Ik vind het hartstikke leuk hier, en we gaan een spannende tijd tegemoet. Dat zou ik niet willen missen.” Morgen weten we meer. Want dan horen de bewoners wie het huis zal moeten verlaten. Onder het avondeten is het stil. De confrontatie tussen Ruud en Tara heeft toch wel enige impact gehad. Maar het duurt niet lang.
Morgen is Sabine jarig en er moet gewerkt worden. Sabine wordt bezig gehouden door Bart (wie anders?) terwijl de rest gedichten schrijft voor haar verjaardag. Big Brother heeft in de dagboekkamer een paar biertjes, twee flessen wijn en de gitaar neergezet. En Sabine mag later op de avond één cadeautje uit de verwen-kast halen. Wat zou het worden? Volgens Bart wisten ze al wat dat was, maar hij houdt ons nog even in spanning. Lees morgen hoe het feestje van Sabine is verlopen. Wat kwam er uit de kast, en wie gaf de dikste verjaardagszoen? Wij denken dat we dat laatste wel weten………