Het Parool 17 december 1999
Het is donderdagavond, half acht. Na de gebruikelijke samenvatting van de afgelopen dag kondigt Big Brother presentator Rolf Wouters de late uitzending aan: ”We gaan een aantal gouden regels van het programma doorbreken, want er komt een krant en een telefoon het huis in.” Wie nog dacht dat er bij het programma gouden regels bestonden krijgt daarmee drie uur de tijd om de schok te verwerken. Maar een schok zal het voor niemand zijn, want de enige spelregel die nog ongeschonden is betreft de opsluiting in de bouwkeet en het tuintje. Er zijn de afgelopen weken hamburgers, pizza’s, boeken en flessen bier bezorgd, met dank aan de sponsors, kandidaat Anouk sprak haar zus in de dagboekkamer en kreeg een slof sigaretten. Honderd dagen ‘back to basic’ blijkt nu 106 dagen met Fins buitenbad en catering te zijn. En ‘geen contact met de buitenwereld’ veranderde gisteren in ‘lees de krant van wakker Nederland en bel het thuisfront met het mobiele telefoontje van onze internet-adverteerder’.
In de live uitzending bezorgde Rolf Wouters eerst de krant, om er later bij overdracht van de telefoon aan toe te voegen: ”We gaan vandaag nog een keer zondigen, want waarom ook niet?” De makers zijn de schaamte nu echt voorbij. De kritiek over ethische bezwaren is verstomd, over het manipulatieve karakter van de tv-uitzendingen wordt nauwelijks meer geklaagd en de afstandelijke houding van de serieuze pers behoort tot het verleden. Big Brother kwam, zag en overwon, en kan zich dus alles permitteren. De vier overgebleven kandidaten hadden gisteren dan ook niets te klagen, vooral niet omdat de bezorgde krant een bijlage bevat waarin kijkers advertenties konden plaatsen. Op de internet live stream werd het effect van de krant en de berichten meteen duidelijk.
”Hé, moet je dit zien: Kruimeltje is verfilmd!” roept Bart even na twaalven. Het bericht dat Doe Maar weer gaat optreden stuit op ongeloof. Karin leest de advertenties van kijkers voor en scoort lachsalvo’s. ”Bart, een vijftienjarig meisje schrijft dat je een lekker ding bent, en Willem, je bent de droom van iedere huisvrouw, gaaf toch?” Na een half uur oppert Bart dat ze volgende week net zo goed alle vier kunnen opstappen, want het is duidelijk dat hen een warm onthaal wacht en met al die paginagrote advertenties waarin hun namen opduiken zal er flink verdiend kunnen worden.
Maar ze zijn nog niet zover, zeker Ruud niet. Vooral na die krant. ”Ik kan het niet meer volgen, weet je dat? Godverdikkie, we krijgen het nog druk hoor, ik zag ook een advertentie van mensen die vragen of we in het ziekenhuis langskomen enzo. Het is niet normaal dit, ik droom dit gewoon.”
Ruud gaat buiten een balletje trappen, kennelijk wordt het idee dat hij straks als een moeder Theresa lammen en blinden moet bezoeken hem even te veel. Daar wordt vandaag ongetwijfeld mooie televisie van gemaakt.
Mooi was gisteren ook het optreden van de zussen van Friese kok Willem, die hun bloedeigen broer bekritiseerden om diens geroddel in de bouwkeet. Het was de eerste indicatie in een BB-uitzending dat Willems populariteit in ijltempo vervliegt.
Waar hij een paar weken geleden nog bovenaan stond, krijgt de intrigant op de internet-polls nu meer tegenstemmen dan zijn drie concurrenten bij elkaar. Hier is een geweldig drama in de maak: als Willem maandag door zijn medebewoners genomineerd wordt is de kans groot dat hij er uit moet, en dat zal hem bijzonder zwaar vallen. Mooie televisie, nee, fantastische televisie.
Er is echter een hindernis: de drie anderen moeten wel bereid zijn om hun kok vlak voor de kerst te slachten. Big Brother kan ze een handje helpen. Drie dagen de beste catering aanrukken en de buit is binnen. De uitleg kan beperkt worden tot slechts drie woorden: ”Waarom ook niet?”