Bn/DeStem 20 november 1999
Lajeniegekmake, hoor. Ik vond het best wel smerig van Veronica. Hebben ze jou, goddelijke Germaan uit Breda, toch weer aan het janken gekregen. (Dat deed je trouwens mooi, een simpel traantje, net dat zigeunermeisje bij mij aan de muur).
Natuurlijk hebben ze je vriendin Wiltrude en jullie dochter Bibi vier, misschien wel vijf keer voor de camera gezet omdat het zogenaamd niet goed was opgenomen. Zeiden ze weer dat die platina plaat voor die geweldige hit van jullie niet goed in beeld was. Weet je, Bibi móest en zóu zielig zijn, snikken dat ze je zo mist. Maatje, trap er niet in! Van jouw familie en vrienden hier in Breda begrijpen we dat het thuis allemaal goed gaat, dat ze getverdikkes veel van je houden.
Ik weet niet of het al verteld mag worden, maar ze hebben weer iets nieuws bedacht bij Veronica. Als straks iemand vrijwillig de bunker verlaat, mag er de volgende dag zomaar een vervanger binnenhuppelen.
Wacht even, niet meteen steigeren, met die gitaar gaan rammelen en roepen dat het niet eerlijk is in deze battle of the best. Want, hou je vast: dat mag een ex-bewoner zijn. Of, nog beter, ex-bewoonster!
Prachtige voorzet van onze Hummie die jij, Ruudje, zomaar kunt inkoppen. Ongetwijfeld gaat er iemand voor de bijl. Je weet best wie ik bedoel. Neem Anouk mee naar de tuin, een goed gesprek tussen de kippen en het is gepiept. Weet je, die Anouk twijfelt geen moment meer en rent zo naar buiten.
Ligt de weg vrij voor de terugkeer van… jawel, van Mona. Zorgen wij wel voor. Met een bombardement van telefoontjes en e-mailtjes richting Hummie lukt dat, zeker weten. Kun jij weer eens echt lekker knuffelen, worden de dagen veel korter en is het zo eind december.
Want natuurlijk win je, ze hebben dat programma immers niet voor niks naar jou genoemd. Hup Breda, hup NAC, hup Ruudje.
PS: kijk uit voor Bart en neem pas als laatste een eerste hap van Willems prakkie.